Program dla kategorii AM, A1, A2, A

1. WYMOGI PRAWNE:

• Szkolenie, może  rozpocząć  osoba,  która  ukończyła:

–  14  lat  –  kat.  AM

–  16  lat  –  dla  kat.  A1

–  18  lat  –  dla  kat.  A2

–  24  lata  –  kat.  A

lub  20  lat  jeżeli  osoba  co  najmniej  od  2  lat  posiada  prawo

jazdy  kat.  A2.

Szkolenie  może  być  rozpoczęte  do  3  miesięcy  przed  uzyskaniem  wymaganego  przepisami  wieku.

• posiada orzeczenie  lekarskie  o  braku  przeciwwskazań  zdrowotnych  do  kierowania  pojazdem,
• ma zgodę  rodzica  lub  opiekuna,  jeżeli  nie  ukończyła  18 lat.

2. CEL:

Przygotowanie  kandydatów  ubiegających  się  o  uprawnienia  do  kierowania  pojazdem  kat.  AM, A1, A2, A  w  sposób  nie  zagrażający  bezpieczeństwu  i  porządkowi  ruchu  drogowego  przez  wyposażenie  tych  osób  w  wiedzę  i  umiejętności  ujęte  w  szczegółowym  programie  szkolenia  osób  ubiegających  się  o  uprawnienia  do  kierowania  pojazdami  zawartym  w  stosownych  przepisach  regulujących  uzyskiwanie   w/w   uprawnień.

• CEL POZNAWCZY:

Poznanie  przepisów  ruchu  drogowego,  zapoznanie  się  z  zasadami  udzielania  pierwszej  pomocy,  poznanie  podstawowych  czynności  kontrolno  –  obsługowych i  zapoznanie  się  z  zasadami  prawidłowej  techniki  kierowania  pojazdem.  Poznanie  zasad  i  kryteria  oceny  obowiązujących  na  egzaminie  państwowym.

• CEL KSZTAŁCĄCY:

Kształcenie  umiejętności  wykorzystywania  poznanej  wiedzy  teoretycznej  w  praktycznej  nauce  kierowania  pojazdem  na  placu  manewrowym  i  w  ruchu  drogowym.  Kształcenie  umiejętności  właściwej  postawy  w  stosunku  do  innych  uczestników  ruchu  drogowego.

• CEL WYCHOWAWCZY:

Kształcenie  właściwej  postawy  poszanowania  przepisów  ruchu  drogowego i ich przestrzegania mając  na  uwadze  bezpieczeństwo  własne  i  innych.  Kształcenie  właściwej  kultury  i  zachowania  na  drodze  wobec  innych  uczestników  ruchu  drogowego,  zero  agresji,  a  więcej  życzliwości  wobec  innych  uczestników  ruchu  drogowego.  Zrozumienie  i  uświadomienie  zagrożeń  jakie  mogą  wyniknąć  z  nieprzestrzegania  przepisów  ruchu  drogowego.

3. CZAS TRWANIA  SZKOLENIA:

Zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  każdy  kursant  przed  dopuszczeniem  do  egzaminu  wewnętrznego  na  kat.  A1,  A2  i  A  musi  odbyć  minimum:

• 26 godzin  lekcyjnych  zajęć  teoretycznych,
• 4 godziny  lekcyjne  zajęć  z  udzielania  pierwszej  pomocy,
• 20 godzin  zegarowych  zajęć praktycznych.

W  przypadku  posiadania  uprawnień  kat.  A1  minimalny  program  zajęć  dla  kat.  A2  obejmuje:

• zwolnienie z  zajęć  teoretycznych,
• 10 godzin  zegarowych  zajęć praktycznych.

W  przypadku  posiadania  uprawnień  kat.  A1,  A2  minimalny

program  zajęć  dla  kat.  A  obejmuje:

• zwolnienie  z  zajęć  teoretycznych,
• 10 godzin  zegarowych  zajęć praktycznych.

Zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  każdy  kursant  przed  dopuszczeniem  do  egzaminu  wewnętrznego  na  kat.  AM  musi  odbyć  minimum:

• 5 godzin  lekcyjnych  zajęć  teoretycznych,
• 5 godzin  zegarowych  zajęć praktycznych.

4. EGZAMIN WEWNĘTRZNY:

Szkolenie  kończy  się  egzaminem  wewnętrznym  teoretycznym  i  praktycznym.  Egzamin  przeprowadza  się  zgodnie  z  wymogami  i  kryteriami  określonymi  w  przepisach  regulujących  przebieg  egzaminu  państwowego.  Egzamin  odbywa  się  po  realizacji  wszystkich  wymaganych  programem  godzin  dydaktycznych.

Część  teoretyczną  egzaminu  wewnętrznego  przeprowadza  się  za  pomocą  programu  komputerowego  lub  arkuszy  przeznaczonych  do  przeprowadzania  egzaminów  wewnętrznych.  Warunkiem  dopuszczenia  osoby  szkolonej  do  dalszej  części  egzaminu  jest  uzyskanie  wyniku  pozytywnego  z  części  teoretycznej.

Część  praktyczna  na  egzaminie  wewnętrznym  przeprowadza  się  dwuetapowo,  pierwszy  etap  na  placu  manewrowym,  a  drugi –  podczas  jazdy  w  ruchu  drogowym.

5. METODY NAUCZANIA:

Zajęcia  teoretyczne  /metody  nauczania  oparte  na  słowie/:

• Wykład,
• Dyskusja,
• Praca z książką,
• Wyjaśnienie,
• Dyskusja problemowa.

Zajęcia  praktyczne  /metody  oparte  na  obserwacji,  czyli  oglądowe  i oparte  na  działalności  praktycznej/:

• Pokaz /demonstrowanie/,
• Ćwiczenie,
• Omawianie,
• Jazda z komentarzem.

6. ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

• Tablica;
• Projektor multimedialny;
• Komputer i odpowiednie  programy  komputerowe;
• Rzutnik foliogramów;
• Profesjonalny symulator praktycznej nauki  jazdy;

7. POMOCE DYDAKTYCZNE:

Część  teoretyczna:

• Teksty obowiązujących  aktów  prawnych;
• H. Próchniewicz, „Motocyklista doskonały”;
• K. Gos, „Kodeks  motorowarzysty”;
• S. Soboń, „Kodeks drogowy  dla  każdego”;
• Z. Drexler, „Przepisy ruchu  drogowego”;
• A. Cieślak, M. Rupental, „Podręcznik kursanta kat. A”;
• Prezentacja: „Znaki drogowe”;
• Prezentacja: „Sytuacje drogowe”;
• Prezentacja: „VADEMECUM Wykładowcy”;
• Plansze: „znaki drogowe”, „pierwsza pomoc”, „czynności  kontrolno  –  obsługowe”,  i inne.;
• Tablica i  tablica  magnetyczna  do  przedstawiania  sytuacji  drogowych  na  skrzyżowaniach;
• Fantom reanimacyjny  i  filmy  DVD  „pierwsza  pomoc”;
• Prezentacje multimedialne  własne;
• Zestawy własnych  pytań  do  sprawdzenia  wiedzy  uczestników  szkolenia;
• Profesjonalny symulator jazdy.

Część  praktyczna:

• Pojazdy szkoleniowe;
• Profesjonalne urządzenie  pomiarowe  do  pomiaru  prędkości  najazdowej,  średniej  i  chwilowej
• Plac manewrowy.

Egzamin:

• Program komputerowy  „Kat. AM, A1, A2, A  –  egzamin  wewnętrzny  OSK”

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 1 lit. f oraz pkt 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 24 lutego 2016 roku w sprawie egzaminowania osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez egzaminatorów oraz wzorów dokumentów stosowanych w tych sprawach (Dz. U. z dnia 25 lutego 2016 roku poz. 232) został usankcjonowany strój motocyklisty zdającego egzamin państwowy w zakresie kat. AM, A1, A2, A, a także sposób jego wykorzystania.

Część stroju motocyklisty zabezpiecza WORD. Do nich zaliczamy kamizelkę, kask ochronny, ochraniacze na kolana i łokcie. Szczególnie te dwa elementy oraz kask ochronny muszą odpowiadać odpowiednim warunkom technicznym i przejść stosowne badania homologacyjne. Wojewódzkie Ośrodki Ruchu Drogowego zakupując sprzęt ochronny kierują się przede wszystkim wysokimi wskaźnikami bezpieczeństwa i stosowną dokumentacją potwierdzającą przeprowadzane badania. Inne elementy związane ze strojem motocyklisty zapewnia osoba egzaminowana. Zaliczamy do nich:

1. a) obuwie pełne  –  zakrywające  stopę,  wiązane  lub  zapinane  na  klamry,  rzepy,  lub  zatrzaski  lub  obuwie  typu  motocyklowego;
2. b) spodnie z długimi nogawkami – oczywiście nie z każdego materiału. Lekkie, przewiewne, długie spodnie nie zabezpieczą motocyklisty podczas przewrócenia. Wskazane jest stosowanie spodni ze skóry lub innego materiału odpornego na czynniki zewnętrzne, które występują bądź mogą wystąpić podczas kierowania motocyklem;
3. c) kurtkę z długimi rękawami zapinaną na suwak, guziki lub zatrzaski – można zadać pytanie czy każda z tych wymienionych rzeczy odpowiednio zabezpieczy motocyklistę? Na pewno nie. Potrzebna jest kurka z właściwego materiału, która ochroni motocyklistę a nie tylko spełni pewne kryterium prawne. Takie kurtki posiadają także elementy ochronne kręgosłupa, o których zapomniano w wymogach formalnych. Nie bez znaczenia jest też barwa kurki oraz wyposażenie jej w elementy odblaskowe;
4. d) rękawice zakrywające całe dłonie – na pewno nie mogą być to rękawice jednopalcowe – choć całe dłonie zakrywają. Skuteczną ochronę dłoni motocyklisty zapewnią jedynie rękawice ściśle przeznaczone do tego celu.

Wykorzystanie właściwego stroju ochronnego zostało włączone do kryterium oceny zadania egzaminacyjnego, ale przede wszystkim zmniejsza ryzyko urazów, które mogą wystąpić podczas jazdy na motocyklu czy motorowerze. Brak świadomości ponoszonego ryzyka może przyczynić się do generowania potencjalnego oraz rzeczywistego zagrożenia. Świadomość stosowania odpowiedniego stroju podczas szkolenia i egzaminowania motorowerzysty lub motocyklisty spoczywa na osobie, instruktorze i egzaminatorze. Najlepiej napisane prawo nie zastąpi zdrowego rozsądku.

Pojazdy  szkoleniowe :